Όχι άλλες δουλειές του… ποδαριού

Σιγά που θα περνούσε ο φίλος του Άρη ένα ανέφελο καλοκαίρι; Κι αν στο ποδόσφαιρο, τα βουνά είναι μαθημένα στα χιόνια την τελευταία 5ετία, ήρθε το πρόβλημα και στον Νίκο Λάσκαρη για να πέσει και το μπασκετικό τμήμα στην… κατάθλιψη.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Ειλικρινά, ρεαλιστικά και δίχως οπαδικές παρωπίδες αυτό το σκοτσέζικο ντους στο οποίο υποβάλλεται ο φίλαθλος του Άρη, δεν το έχει βιώσει άλλη ελληνική ομάδα σε τέτοιο βαθμό. Ως πότε όμως; Η υπομονή, όση υπάρχει δηλαδή ακόμη, τείνει να εξαντληθεί. Ως απόρροια έχει δημιουργηθεί το φαινόμενο, οι μισοί να έχουν ρίξει μαύρη πέτρα και να μην ασχολούνται, ένα μεγάλο κομμάτι να παρακολουθεί εκ του μακρόθεν , απολαμβάνοντας τη δυνατότητα κριτικής που του παρέχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όσοι είναι ενεργοί να μην πιστεύουν αυτά που βλέπουν.

Δηλαδή αυτό που δεν πήρε ο Άρης άδεια σε πρώτο βαθμό ενώ είναι μια εταιρία που δεν έχει κλείσει χρόνο ακόμη και ελέγχθηκε για μόλις τέσσερις μήνες, συνιστά άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Σαν να μην έφθανε που η ομάδα του δεν εξασφάλισε την άνοδο, έχει τώρα και την αγωνία τι θα γίνει σε δεύτερο βαθμό. Γιατί αν δεν πάρει άδεια και εκεί σε μια εβδομάδα, τότε τινάσσεται στον αέρα ο μεταγραφικός σχεδιασμός και το πρόβλημα δεν θα είναι εύκολα διαχειρίσιμο από τον Θόδωρο Καρυπίδη.

Ακόμη και αν ανάψει πράσινο όμως η εφέσεων, η ζημιά έγινε. Ο πρόεδρος του Άρη κατάφερε μέσα σε μόλις λίγους μήνες να χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Να γκρεμίσει ό, τι έχτισε πέρσι βάζοντας χρήματα, κάνοντας ηχηρές μεταγραφές και ανεβαίνοντας τραίνο. Έσπειρε στον αρειανό, ακόμη κι αυτόν που διακατέχεται από αγνές προθέσεις και όχι τον μονίμως κακοπροαίρετο, τον σπόρο της αμφιβολίας για το αν μπορεί να τρέξει το καράβι. Γιατί μπορεί οι λόγοι γα τους οποίους δεν πήρε άδεια ο Άρης να μην είναι τόσο σημαντικοί, αποτελούν όμως μνημείο προχειρότητας και ερασιτεχνισμού.

Ο Πρόεδρος του Άρη έχει ένα μονόδρομο μπροστά του. Καταρχάς να πάρει άδεια σε δεύτερο βαθμό ώστε να μην τορπιλίσει την προσπάθεια επιστροφής στη Σούπερ Λιγκ.

Αν μετρήσει η ουσία τότε κανονικά η επιτροπή οφείλει να μην καταδικάσει τον Άρη. Να δώσει στον Παύλο Μυροφορίδη όλα τα εχέγγυα και τις προϋποθέσεις ώστε να κάνει απρόσκοπτα την δουλειά που ξέρει καλά και για την οποία προσλήφθηκε. Τις μεταγραφές που θέλει, να διώξει τους παίκτες που δεν υπολογίζει δίχως προσφυγές, να οργανώσει το τμήμα, να στελεχώσει την ΠΑΕ, να τακτοποιήσει τις περσινές εκκρεμότητες και να φανεί συνεπής κατά τη διάρκεια της χρονιάς αφού και το μπάτζετ θα είναι περίπου το μισό από ό, τι πέρσι.

Κυρίως όμως, έχοντας ολοκληρώσει ένα ακόμη ταξίδι στις ΗΠΑ, να πάρει την υπόθεση Άρης λίγο πιο σοβαρά και να πείσει με πράξεις και ενέργειες ότι τα ηχηρά παθήματα του έγιναν μαθήματα.